Παρεμβάσεις/Εκπαιδευτικοί εν δράσει: Η ακρίβεια σαρώνει και η κυβέρνηση της ΝΔ μοιράζει ψίχουλα

 

Αυξήσεις στους μισθούς ΤΩΡΑ!

Η οργή να γίνει αγώνας και διεκδίκηση

Πραγματικός αγωνιστικός σχεδιασμός με βάση τις ανάγκες των εργαζόμενων και όχι επικοινωνιακός με τα μάτια στραμμένα στις κάλπες

 

Αυξήσεις φωτιά στα τιμολόγια ρεύματος του μηνός Νοεμβρίου ανακοίνωσαν οι πάροχοι.

 

«Φουσκωμένα» έσοδα από τους έμμεσους φόρους και το 2023

Καθημερινή

 

Ακόμα και τα πρωτοσέλιδα των συστημικών εφημερίδων αναγνωρίζουν ότι η κατάσταση με την ακρίβεια στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης και στα ενοίκια βρίσκονται σε σημείο ρεκόρ! Από την πλευρά της η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική στήριξης της επιχειρηματικής κερδοφορίας και με ταξικό κυνισμό αντιμετωπίζει τις αυξήσεις φωτιά. Έτσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε τηλεοπτική του συνέντευξη όταν ρωτήθηκε για την αστρονομική τιμή του ελαιολάδου: «Αυτό που είναι πρόβλημα για τον καταναλωτή είναι όφελος για τον παραγωγό», αναφερόμενος πάντα στους μεγαλέμπορους και μεγαλο-λαδέμπορους. Ταυτόχρονα, δηλώνει ότι «η αγορά θα τα λύσει όλα και οι τιμές όπως ανεβαίνουν, κάποτε θα πέσουν».

Για να αντιμετωπίσει όμως, τη συνεχώς αυξανόμενη αγανάκτηση του κόσμου και της νεολαίας απέναντι στην οικονομική καταβύθιση που βιώνει, έχει επιδοθεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσει ότι έρχονται αυξήσεις στους μισθούς από 1.1.2024

Κυβερνητικές αλχημείες

Για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση λειτουργεί παραπλανητικά, χρησιμοποιώντας τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ. Αυτά παρουσιάζουν τις μεικτές αυξήσεις, αποκρύβοντας ότι μειώνονται αισθητά όταν μιλήσουμε για καθαρά ποσά. Παρουσιάζουν όλες τις «αυξήσεις» μαζί, τις αυξήσεις στο αφορολόγητο για όσες/όσους έχουν ανήλικα παιδιά λες και αυτές αντιστοιχούν ταυτόχρονα σε όλους τους εργαζόμενους.

Τι κρύβουν;

Η μεικτή αύξηση των 70 ευρώ στο μισθό των εκπαιδευτικών είναι 40 ευρώ καθαρά

Οι μεικτές αυξήσεις στο επίδομα παιδιών 20 ευρώ για ένα παιδί και 50 ευρώ για δύο παιδιά, γίνονται 13 ευρώ για το ένα παιδί και 35 ευρώ για δύο παιδιά.

Η αύξηση του αφορολόγητου για τα τέκνα είναι στην πραγματικότητα 5 με 10 ευρώ το μήνα

Αυτή η παρωδία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ράλι στις τιμές των προϊόντων, της ενέργειας, των ενοικίων!

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη!

13 χρόνια μισθολογικής καθήλωσης με μνημονιακές μειώσεις ως και 40% έχουν οδηγήσει χιλιάδες εργαζόμενους και εκπαιδευτικούς σε δραματική μείωση των μισθών τους. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι ότι ένας/μία αναπληρωτρια/τής με ΜΚ1 παίρνει 906 ευρώ ενώ για τον/την νεοδιόριστος/η (λόγω αυξημένων κρατήσεων) το ΜΚ1 αντιστοιχεί σε 738 ευρώ.  Τα ποσά αυτά αλλάζουν λόγω μεταπτυχιακών και διδακτορικών διπλωμάτων που αυξάνουν τα κλιμάκια κατά 2 και 6 αντίστοιχα αλλά η πραγματικότητα παραμένει σκληρή. Οι νέοι εκπαιδευτικοί έχουν μισθούς κάτω των 1000 ευρώ, χωρίς 13^ο και 14^ο μισθό, με ένα κλιμάκιο κλεμμένο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (2016-18) και μετά από 35 χρόνια υπηρεσίας ένας/μία εκπαιδευτικός παίρνει 1350 ευρώ. Οι «αυξήσεις» τους δεν ξεπερνούν το 4 %, όταν μόνο το 2022 είχαμε πραγματική μείωση του πραγματικού μισθού κατά 7,4% και δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τον πληθωρισμό των τελευταίων χρόνων. Ενώ οι χιλιάδες συμβασιούχοι και αναπληρωτές που δουλεύουν για λίγους μήνες το χρόνο θα δουν "αυξήσεις" πολύ μικρότερες.

30% αυξήσεις στα επιδόματα στελεχών

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δίνει γενναίες αυξήσεις στα επιδόματα των στελεχών. Η αύξηση αυτή ξεκινά από 270 ευρώ καθαρά για τον περιφερειακό διευθυντή που βλέπει το επίδομα θέσης να φτάνει μεικτά το απίστευτο ποσό των 1.170 ευρώ, και να συνεχίζεται στους επόπτες της αξιολόγησης, στους διευθυντές εκπαίδευσης, τους αξιολογητές-σχολικούς συμβούλους, τις/τους διευθυντές/ντριες (90-100 ευρώ καθαρά, 429 μεικτά) κ.λπ. Η κυβέρνηση και η κρατική πολιτική επενδύει στα στελέχη διοίκησης  για να υλοποιήσουν τους στόχους του επιτελικού κράτους, στόχους που εναρμονίζονται με τις επιδιώξεις κερδοφορίας του κεφαλαίου και την περιβόητη αξιολόγηση που θα συνδέεται με τον μισθό και την εξέλιξη για την απόλυτη πειθάρχηση των εργαζομένων.

 

Προϋπολογισμός 2024 φοροκαταιγίδας για τον λαό και φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο

·            6,2 δισ. αύξηση στους φόρους, συνολικά 62,9 δισ. ευρώ

·            Στα 24,3 δισ. ευρώ ο ΦΠΑ, από 22,1 δισ. 

·            Στα 13 δισ. ευρώ οι άμεσοι φόροι, αυξημένοι κατά 1,7 δισ. 

·            Αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 24% στα μη αλκοολούχα ποτά, στα αναψυκτικά και στο νερό με ανθρακικό που σερβίρονται από επιχειρήσεις μαζικής εστίασης

·  12,1 δισ. ευρώ μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (8,5 δισ. ευρώ) και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (3,6 δισ. ευρώ).

·  Νέες φοροαπαλλαγές, συνολικού ετήσιου κόστους άνω των 100 εκ. ευρώ και ακόμα περισσότερες για τις πράσινες μπίζνες

Ταυτόχρονα, η αντιεκπαιδευτική πολιτική εντείνεται, με βασικό εργαλείο την αξιολόγηση με στόχο την ιδιωτικοποίηση, εμπορευματοποίηση και κατηγοριοποίηση του σχολείου, την πειθάρχηση και την υποταγή του εκπαιδευτικού και τελικά την πλήρη μετάλλαξη της λειτουργίας του σχολείου, την αφαίρεση κάθε στοιχείου δημοκρατικής λειτουργίας του συλλόγου διδασκόντων και μεταφοράς τους στη διοικητική ελεγκτική πυραμίδα, διευθυντές, αξιολογητές, επόπτες κλπ

Να βγούμε στην αντεπίθεση για τον μισθό, την ακρίβεια, την αξιολόγηση, το ωράριο, τη σύνταξη, το δικαίωμα στη δουλειά, τα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα!

Ο κρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός της συναίνεσης και της υποταγής έχει κηρύξει σιωπητήριο! Στο δημόσιο η ΑΔΕΔΥ με ευθύνη των ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥΠ/ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχει ούτε σχέδιο ούτε διεκδικήσεις ούτε καν συζήτηση για αγώνες. Ακόμα κι αυτές οι απεργιακές κινητοποιήσεις που εξαγγέλλει, ανακοινώνονται στο παρά πέντε, δεν εντάσσονται σε κανένα αγωνιστικό σχεδιασμό. Στον ιδιωτικό τομέα η ΓΣΕΕ είναι παντελώς ανύπαρκτη, έχει μετατραπεί πλήρως σε φερέφωνο της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων. Η απάντηση της ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ στον οικονομικό ορυμαγδό είναι το απόλυτο μηδέν, κόπηκε κάθε συζήτηση ακόμα και για τις εθιμοτυπικές απεργίες μπροστά στον προϋπολογισμό. Η ΔΟΕ και ΟΛΜΕ ακολουθούν απαρέγκλιτα το σιωπητήριο.

Το ΠΑΜΕ από την άλλη, ενώ διατείνεται ότι είναι η μόνη μαζική δύναμη στον ιδιωτικό τομέα και έχει συγκροτήσει μια συσπείρωση συνδικάτων, μεταθέτει τις απεργίες σε κάποιο αόριστο μέλλον, αρνείται συνολικά να θέσει ένα συγκροτημένο απεργιακό σχέδιο που θα στοχεύει στην ανατροπή της επίθεσης, αρνείται να συνολικοποιήσει τους αγώνες, όλες οι κινητοποιήσεις εξαντλούνται σε απογευματινά και Σαββατιάτικα συλλαλητήρια, κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας.  

Ως Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις ΠΕ και ΔΕ, δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα επιδιώκουμε κοινό πανεκπαιδευτικό και πανεργατικό αγωνιστικό βηματισμό το επόμενο διάστημα. Στον συντονισμό των σωματείων και των ΓΣ βρίσκεται η ελπίδα νίκης. Το σιωπητήριο, οι συμβολικές κινητοποιήσεις αντιπροσώπων, η κοινοβουλευτικοποίηση των αγώνων οδηγούν στην ήττα. Οι καλύτερες στιγμές του μαχόμενου εκπαιδευτικού κι εργατικού κινήματος συντελέστηκαν όταν οι εκπαιδευτικοί πήραν τον αγώνα στα χέρια τους μέσα από ΓΣ και επιτροπές αγώνα, από κέντρα αγώνα όπως η κατάληψη της Πρυτανείας, με αυθεντικούς ευρύτατους μαζικούς συντονισμούς πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων.

 

Γι’ αυτό προτείνουμε:

Οργάνωση πολύμορφου αγώνα με απεργίες και παλλαϊκά συλλαλητήρια για πραγματικές αυξήσεις, ενάντια στη φτωχοποίηση – τη λεηλασία του εισοδήματος – την κλοπή του δημόσιου πλούτου – τον πόλεμο του κεφαλαίου και την εμπλοκή της χώρας  και την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και του σχολείου της αγοράς και την κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας .

Πρωτοβουλίες για τη δημιουργία κοινωνικού μετώπου για Παιδεία, Υγεία, εργασία –  δημοκρατία – ενάντια στην καταστολή και τις απαγορεύσεις. Συμβάλουμε με κάθε τρόπο σε ΞΕΣΗΚΩΜΟ του λαού.

Συγκεκριμένα:

24ωρη Απεργιακή κινητοποίηση το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη με Γενικές Συνελεύσεις και ολομέλεια προέδρων για τη συνέχισή και κλιμάκωσή τον Γενάρη

Πανελλαδική κινητοποίηση για την Ακώλυτη Μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων σε όλη τη χώρα τώρα! Τέρμα στον εμπαιγμό και τον εκβιασμό! Κινητοποιήσεις στις διευθύνσεις όλης της χώρας και κεντρική κινητοποίηση στο Υπουργείο

Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο Αθήνα

-Οργανώνουμε κι εντείνουμε τη δράση μας ενάντια στην αξιολόγηση

-Συμμετοχή στα συλλαλητήρια αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό/οργάνωση αντιπολεμικών μαθημάτων αλληλεγγύης και στήριξης

-Συμμετέχουμε, οργανώνουμε συντονισμό των πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ ενισχύοντας πρωτοβουλίες κοινής δράσης, για τα ζητήματα της εκπαίδευσης και ειδικά για την οργάνωση του αγώνα

Στις δύσκολες μέρες που ζούμε τα συνδικάτα μπορούν και πρέπει να μπουν αποφασιστικά μπροστά για να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς (Κανένας πρώτος καθαρός μισθός στο δημόσιο κάτω από 1000 ευρώ (για την εκπαίδευση με ανάλογη κλιμάκωση για όλες τις κατηγορίες) και αναπροσαρμογή όλων των ΜΚ με βάση το νέο κατώτατο καθαρό. /13^ος-14^ος/επιστροφή ΜΚ/αφορολόγητο 12.000 ευρώ και 4.000 για κάθε παιδί), συνεχής αύξηση-αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον τιμάριθμο, καταπολέμηση της ακρίβειας (κατάργηση ΦΠΑ στα βασικά είδη/χρηματιστήριο ενέργειας/κρατικοποιήσεις/πλαφόν στις τιμές της ενέργειας), το ωράριο (μείωση ωραρίου νηπιαγωγών και εκπαιδευτικών ολιγοθεσίων), τη σύνταξη (με 30 χρόνια στα 55 και 58), ενάντια στην αξιολόγηση κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου, την άμεση και ακώλυτη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων, τη μόνιμη και σταθερή εργασία με μαζικούς διορισμούς με πτυχίο προϋπηρεσία-κατάργηση προσοντολογίου και όχι ΑΣΕΠ, την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και τη διεκδίκηση της δημοκρατικής συλλογικής λειτουργίας του κόντρα στον αυταρχισμό και την πειθάρχηση! Να δώσουμε μάχη ενάντια στον πόλεμο και την ελληνική συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική μηχανή του πολέμου σε Παλαιστίνη και Ουκρανία που χρηματοδοτείται με αίμα και ιδρώτα των εργαζομένων. Στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού και ενάντια στο κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ, τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ ΕΕ ΝΑΤΟ και την κυνική ελληνική άρχουσα τάξη που ζητά κέρδη και ισχύ.

Γι’ αυτά αξίζει να αγωνιστούμε με πραγματικούς αγώνες και όχι συμβολικές διαμαρτυρίες. Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής χρειάζεται σχέδιο για σύγκρουση, συντονισμός, συγκεκριμένα βήματα για κλιμάκωση των αντιστάσεων, αγώνα διαρκείας και απεργίες, το όπλο των εργαζομένων που πονάει πιο πολύ την εργοδοσία. Βάζοντας μπροστά τις ανάγκες μας, με τα σωματεία, τις ΓΣ, τις επιτροπές αγώνα και τον συντονισμό τους, να ανοίξουμε δρόμο αντεπίθεσης, κόντρα στην υποταγή και την ήττα.

Νοέμβριος 2023