Διεκδίκηση για υπογραφή Γνήσιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης με όλες τις βασικές διεκδικήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος στην προμετωπίδα της.
Η
δραματική ανατροπή όλου του παλιού νομικού πλαισίου για την εργασία και
τα εργατικά δικαιώματα έχουν οδηγήσει στη ραγδαία αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων και της νεολαίας. Μεταξύ αυτών, η κατάργηση
ουσιαστικά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ως κατάκτηση των εργαζομένων με σκληρούς αγώνες, οδήγησε σε εκτίναξη των
ατομικών συμβάσεων εργασίας και της ελαστικής εργασίας στις νέες προσλήψεις, στις
μειώσεις των μισθών.
Αυτά βέβαια, σε ό,τι έχει να κάνει
με τον ιδιωτικό τομέα, καθώς στο δημόσιο με τον νόμο 2738/99 στην ουσία οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν
επιτρέπονται και κεντρικά ζητήματα όπως είναι ο μισθός, καθορίζονται μονομερώς
από τον εργοδότη. Γι΄
αυτό και η διεκδίκηση συλλογικής σύμβασης εργασίας επανέρχεται διαρκώς στα
συνδικάτα του δημοσίου. Ως Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις ΠΕ και ΔΕ θέσαμε
από τη δεκαετία του ’90 το αίτημα της διεκδίκησης Γνήσιας Συλλογικής Σύμβασης
Εργασίας εφ’ όλης της ύλης. Βέβαια, ποτέ αυτά τα 30 χρόνια, η ηγεσία του
υπουργείου παιδείας δεν ήρθε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για αυτό το
ζήτημα, μια και δεν έχει καμία υποχρέωση από τους νόμους που έχουν ψηφίσει.
Με βάση τα παραπάνω θεωρούμε
κεντρικό, οι διαπραγματεύσεις να αφορούν Γνήσια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
εφ’ όλης της ύλης που θα περιλαμβάνει όλες τις κρίσιμες διεκδικήσεις του
κλάδου και όχι να τις αφαιρεί με τη δικαιολογία του υπάρχοντος νομοθετικού
πλαισίου.
Ειδικά στην περίοδο που διανύουμε, με την ακρίβεια να «καταπίνει»
τους μισθούς από το πρώτο δεκαπενθήμερο, με τη συνεχή αύξηση των χρόνων
συνταξιοδότησης και την εργασιακή εξουθένωση που βιώνουν οι εργαζόμενοι,
ανάμεσά τους και οι εκπαιδευτικοί, με τη γιγάντωση της ελαστικής εργασίας και
της αναπλήρωσης αντί των μόνιμων διορισμών, με τη συζήτηση για διορισμούς με
διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και προσοντολόγιο αντί διορισμών με πτυχίο προϋπηρεσίας,
χωρίς οργανικές θέσεις για όλες τις υπάρχουσες ειδικότητες, με το ωράριο των
νηπιαγωγών και ολιγοθεσίων να παραμένει χωρίς κλιμάκωση με βάση τα χρόνια, με
την προσπάθεια κατίσχυσης της αξιολόγησης και του χτυπήματος του δημόσιου
σχολείου, το μπλοκάρισμα των μονιμοποιήσεων των νεοδιόριστων κλπ, το
συνδικάτο οφείλει να αγωνιστεί να επιβάλει αυτές τις διεκδικήσεις (και με
διεκδίκηση υπογραφής γνήσιας συλλογικής σύμβασης εργασίας εφ’ όλης της ύλης) και
όχι να υποταχτεί και να αποδεχτεί το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο (νόμος
2738/99) που δεν επιτρέπει συλλογικές
διαπραγματεύσεις για τα κρίσιμα ζητήματα.
Στην 92η ΓΣ αντιπροσώπων οι ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΔΙΚΤΥΟ
προχώρησαν σε απόφαση για συλλογική σύμβαση εργασίας από την οποία έχουν
αφαιρεθεί κεντρικές διεκδικήσεις μας για τους μισθούς, τις συντάξεις, τους
διορισμούς, τον τρόπο πρόσληψης, την αξιολόγηση, τις μονιμοποιήσεις, τα εργασιακά
και μορφωτικά δικαιώματα.
Διαφωνούμε με την επιλογή και γι’ αυτό υπερψηφίζουμε
πρόταση συλλογικής σύμβασης, Γνήσια και εφ’ όλης της ύλης που περιλαμβάνει όλα
τα αιτήματα του κλάδου χωρίς να αφαιρεί κανένα!
Ως συνδικάτο οφείλουμε να διεκδικούμε ο κατώτερος μισθός
κλπ να κατοχυρώνεται από τα τριτοβάθμια (ΑΔΕΔΥ) και οι δευτεροβάθμιες
οργανώσεις (ΔΟΕ/ΟΛΜΕ) με βάση και την ανάπτυξη της ταξικής πάλης να μπορούν να
διεκδικούν, να διαπραγματεύονται και να κερδίζουν καλύτερες προϋποθέσεις στα
μισθολογικά, εργασιακά κι εκπαιδευτικά ζητήματα. Η Γνήσια Συλλογική Σύμβαση
Εργασίας δεν είναι ειδικό μισθολόγιο, δεν επιδιώκουμε μέσα από αδιαφανείς
διαδικασίες την εξαίρεσή μας, αλλά επιδιώκουμε μέσα από τους αγώνες μας την κατοχύρωση
κλαδικής σύμβασης εργασίας.
Με αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης για
τη διεκδίκηση κι επιβολή Γνήσιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης.
Εντούτοις, δε φτάνει μόνο η
παραδοχή ότι οι ΣΣΕ είναι κατακτήσεις των εργαζομένων για να δώσει δυναμική στη
διεκδίκησή τους και να την κάνει χρήσιμη και για το συνδικάτο και τα μέλη του.
Η διεκδίκηση ΣΣΕ δεν είναι νομικό ζήτημα, αλλά ζήτημα αγώνων. Η απόφαση για
το περιεχόμενο της Γνήσιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης
οφείλει να συνοδεύεται από αγωνιστικό πλαίσιο πάλης για να μην μετατρέπεται
σε χαρτιά κενά περιεχομένου αλλά να μετατρέπονται σε δύναμη για τις
διεκδικήσεις μας, να τροφοδοτούν τις αγωνιστικές αποφάσεις μας. Όπως έχει
αποδείξει περίτρανα η εμπειρία του ιδιωτικού τομέα, η εργοδοσία δεν θέλει καμία
απολύτως συλλογική διαπραγμάτευση με τους εργαζόμενους και τις ενώσεις τους.
Μόνο κάτω από καθεστώς κινηματικού εκβιασμού, με απεργιακές κινητοποιήσεις και
αγωνιστικές μορφές διεκδίκησης υποχρεώνεται να μπει στη συζήτηση της
οποιασδήποτε συλλογικής σύμβασης.
Ο τρόπος που ως τώρα η πλειοψηφία
της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΔΙΚΤΥΟ) χειρίζεται το ζήτημα της συλλογικής σύμβασης ακόμα
κι αυτής που έχει αφαιρέσει βασικές διεκδικήσεις μας, (με εξώδικα και προσφυγή
στον ΟΜΕΔ και τη διαιτησία, χωρίς κανένα αγωνιστικό πρόγραμμα πάλης) είναι
άσφαιρος και απολύτως αναποτελεσματικός. Η ηγεσία του ΥΠΑΙΘΑ αρνείται να συναντήσει το ΔΣ της
ΔΟΕ από τον Ιούλιο του 2023, θα έρθει σε συζήτηση γιατί θα του καταθέσει το ΔΣ
της ΔΟΕ ένα εξώδικο; Μια τέτοια τακτική αποτελεί εμπαιγμό για τον κόσμο της
εκπαίδευσης.
Με αυτή τη λογική επιμένουμε ότι η
συζήτηση για Γνήσια συλλογική Σύμβαση εφ’ όλης της ύλης δεν μπορεί παρά να πάει
μαζί με συζήτηση για πρόγραμμα δράσης. Σε όλη τη διάρκεια της περσινής χρονιάς κι όσο από την αρχή της φετινής
ως
Παρεμβάσεις ΠΕ έχουμε καταθέσει ένα συνεκτικό πρόγραμμα δράσης που αφορά την
διεκδίκηση όλων των κεντρικών αιτημάτων μας. Αυτό που χρειάζεται το εκπαιδευτικό κίνημα είναι
ένα τέτοιο πρόγραμμα ικανό να τον βγάλει μαζικά στους δρόμους του αγώνα και της
διεκδίκησης. Αυτό το πρόγραμμα είτε απορρίπτεται είτε οι όποιες κινητοποιήσεις
αντιμετωπίζονται αποσπασματικά και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν έναν σχεδιασμό
σύγκρουσης και ανατροπής της πολιτικής της κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ-Κεφάλαιο.
Οι ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΔΙΚΤΥΟ δεν μπήκαν καν σε συζήτηση
ενός αγωνιστικού κι απεργιακού σχεδιασμού, ενώ η ΑΣΕ προβάλει τελικά ένα
πρόγραμμα συμβολικών κινητοποιήσεων δια αντιπροσώπων (όπως η πρόταση για
κινητοποίηση στο υπουργείο οικονομικών στις 6/12) και απογευματινών
συλλαλητηρίων (προϋπολογισμός κλπ).
Το υπάρχον νομοθετικό
πλαίσιο με αποκορύφωμα το ν. Χατζηδάκη (4808/21) θέτει τεράστια εμπόδια στη λειτουργία των
σωματείων, στις αποφάσεις τους, στην κήρυξη των αγωνιστικών μορφών πάλης κ.λπ.
Έχοντας στόχο να βγάλει όλες τις αποφάσεις και τις απεργιακές κινητοποιήσεις
των εκπαιδευτικών και όλων των εργαζομένων παράνομες η πραγματική διεκδίκηση
των αιτημάτων των εργαζομένων κάνει αναγκαία την ανυπακοή στους νόμους
Αχτσιόγλου, Χατζηδάκη, Γεωργιάδη με την
κατάργηση τους να παραμένει κεντρικός στόχος. Στην 92η ΓΣ
αντιπροσώπων της ΔΟΕ, οι παρατάξεις ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΔΙΚΤΥΟ αρνήθηκαν να επιβεβαιώσουν
την απόφαση του 38ου συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ ανοίγοντας τον δρόμο της
αποδοχής της εφαρμογής αυτού του αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου που
ακυρώνει κάθε απεργιακή κινητοποίηση.
Η Γνήσια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας εφ’ όλης της ύλης
καλύπτει όλες/όλους τους
εκπαιδευτικούς που εργάζονται στον χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης άσχετα από
την ειδικότητα, κλάδο και ΠΕ και άσχετα από τη σχέση εργασίας (μόνιμες/οι,
αναπληρωτές/τριες)
Ως Παρεμβάσεις ΠΕ θα επιμείνουμε στην κατάθεση ενός συνεκτικού αγωνιστικού
προγράμματος πάλης που θα εμπεριέχει όλα τα αιτήματα του κλάδου και με τη μορφή
Γνήσιας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης με στόχο την ανατροπή της πολιτικής της
κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.